"...dear yatz...." 

Bigla siyang nagtext! ahuhuhuh. nabasa na niya yung pinakatatago-tago kong article sa kanya. Kaso huli na ang lahat, nai-publish na sa folio ng school namin yung article. :( Nabasa na nga niya. alam ko na madidisappoint siya sa article na yun kaya pinilas ko yung part ng article ko nung kumuha siya ng ganun sa office namin." HULI NA ANG LAHAT ZELLE!" sabi ko sa sarili ko. Anong gagawin ko? Hindi ko na alam. Para bang mawawalan na ako ng respeto sa sarili ko dahil sa sinulat ko about sa kanya. MALI AKO! i judge him. Kasi noon ko pa naman yun sinulat. tungkol yun sa pagiging "sweet niya" na I thought ginagawa niya din sa ibang babae kaya ang daming nagkakagusto sa kanya. 

Then came to the point na ramdam kong galit siya talaga sa akin. I can't just let this pass. ayoko. Pakiramdam ko hindi maaayos ito sa text lang. So Nag register ako sa unli call. AYAW MA-register!!! I prayed to God, just a simple prayer na "nawa po ma-unli po ang sim ko. Kailangan ko po talaga siyang kausapin." After I prayed, I sent message ulit sa 3533 then BOOM! "Registered ka na!" THANK YOU LORD! ang galing talaga ng prayer! <3 Tapos agad akong tawag sa kanya. I cant help but CRY! para akong bata! Alam ko sa sarili kong maling umiyak pero naiyak padin ako. Ayoko lang talaga na ganito kami. So As I say sorry, naiyak talaga ako sabi nya, "Naiyak ka? Wag ka nang umiyak. Tahan na. Abah. Kalimutan mo nalang yun."

Sabi ko, "Ayoko. hindi ako mapapakali ng ganito tayo, sorry na. please. sorry na."

he says, "Okay na yun. ano ka ba. Kalimutan mo na yon." then I asked him, "Wag ka magbabago sa akin please?" Hindi siya sumasagot. Tapos naputol yung tawag. Humagulgol ako sa iyak. Tapos I texted him, "Please. Yatz. Wag kang magbabago sa akin. Natatakot ako." He replied, "Hindi ko alam." WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! humagulgol na naman ako. Para akong tanga. Bakit nga ba ako naiyak? Bakit nga ba ayoko na magbabago siya sa akin? Tapos tinawagan ko ulit siya, "Yatz. Sorry na kasi." He says, "Wag ka na umiyak. sorry na. Hindi na ako magbabago. Uyyy. wag ka lang umiyak." Hindi ako nasagot. sobrang nasasaktan ako sa mga nangyayari. "Wag ka nang umiyak. then I said, "Oo na. Hindi na ako iiyak, May combi na ako." Mejo natawa din ako sa sinabi ko. Para talaga akong bata. then dumating na yung point na nag-usap na kami ng maayos. Ito yung lahat-lahat ng sinabi niya

"Hindi mo ba alam na sayo lang ako ganito? Ikaw lang yung babaeng tinuring ko ganito. Ikaw lang yung babaeng tinatawagan ko. Ikaw lang yung inaaya ko na kumain sa isang lugar ng tayong dalawa lang. Ikaw lang yung madalas kong katext. Minsan nga ikaw nalang yung rason para mag load ako. Ikaw lang naman talaga, Ikaw yung lubos na nakakakilala sa akin. Kaya nasakta lang ako nung sabihin mong baka ganito din ako sa kanila. kung gusto man nila ako, panlabas na anyo ko lang yon. Pero ikaw, alam kong kilala mo ako. Please. Wag ka nang umiyak."

SPEECHLESS AKO. super. Bakit ako? Ito pa yung sinabi niya...

"alam mo ba kung bakit ako nagdecide na magkaibigan nalang muna tayo? Kasi gusto kong makasigurado. kung darating man tayo sa point na alam na natin pwede na tayo, edi sige. Pero kung hindi, at least alam natin sa sarili natin na magkaibigan lang tayo. Di ba? Ayoko kasi na magkasakitan lang tayo sa huli kapag nagmadali tayo."

SPEECHLESS ULIT AKO...

"Kaya wag ka nang umiyak. Ikawalang beses na ito. Nasasaktan din naman ako. Wag ka na iiyak haneh? Lagi ka nalang maging masaya katulad ng sinabi ko sayo noon."

I say, "OPO."

Tapos back to normal. Nagkwentuhan ulit kami. Walang humpay na tawanan....turuan ng kanta....etcetera

sabi niya, "Masaka ka na ulit oh? Pasensya na huh?"

sabi ko, "Pero sorry talaga. Masaya ako na mas naging malalim yung pagkakaibigan natin. Challenge lang yung ni LORD."

sabi niya, "OO. tama! Masaya ka na?"

I say, "Oo. sobra. salamat."

Sabi niya, "Salamat saan?"

"I say, "sa lahat lahat."

Sabi niya, "Ako din."

tapos pinarinig niya sa akin yung kantang 12:51 ni Krissy and Ericka

"Ang ganda nung kanta."

Hanggang 11:30, pinapakinggan namin yung kanta.

Biglang.."Uyyy Yatz. maaga ka pa bukas di ba? Tulog ka na."

'Sige. Goodnight! Pero, after nitong tawag na toh, isa pa,. Humirit pa nuh? Wag ka nang iiyak haneh?"

"Opo. Gigising din ako ng maaga bukas, gigisingin kita."

"Sige. Bahala ka."

cut...call

"Hello."

"Sino ka po?"

"Ehhh/ Yatz naman."

tapos madami pa kaming pinag-usapan

Sabi niya..."Uyyy. isa pa pala."

"sige. abah. wag mo akong sisisihin kapag hindi ka nagising."

"magigising ako.."

cut call..siya yung tumawag..

"Agad sagot huh?"

"Syempre...Thank you talaga yatz. Sa lahat lahat. Dito sa ganito."

"Wala yun. Salamat din! :D

tapos....natapos ang tawag nagtext.

"Goodnight! salamat!"

"goodnight! God bless you yatz!

"Goodnight. God Bless!"

Tapos 4AM nag alarm yung phone ko. Agad kapit ko ang phone ko ang tumawag ako sa kanya. (But I am unaware)

"Hello. kamusta na?"

"Bakit ka pa gumising."

"Nag-alarm ang phone ko eh."

"Matulog ka na ulit."

"Sige. Goodnight."

"goodnight? haha. Sige. Tulog na. sleeptight.God Bless! paalis nadin  ako."

"Ingat ka haneh?"

"Bye."

tapos...8AM nagising ako. Kinuwento nalang niya sa akin kung anong nangyari nung kausap ko siya ng madaling araw.

HAYYYY. it may be confusing for the both of us kung ano ba talaga kaming dalawa. Pero malinaw sa akin. He's such a blessing. Thank You LORD sa pangyayari ito. Ang dami naming natutunan. Mas lalo naming pinahalagahan ang isa't-isa. Ngayon na-feel ko na yung totong pakiramdam ng, "I'm afraid to let you go."

Super! takot na takot akong mawala siya sa akin sa mga panahong iyon. Kasi posible naman talaga na kung hindi namin masiado napagusapan yun, baka kumantong nalang kami sa pagiging "STRANGERS" AYOKO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

At least na-feel ko din yun pinapahalagahan ako at yung feeling na may isang taong takot na pakawalan ako.

SALAMAT YATZ!!!!! salamat  talaga! :) You are truly a God's blessing! We'll keep on praying sa ating kahihinatnan. <3

God bless!