LaLaguna! The Festival of Life! To give you some info about this festival, it is the festival here in my province. Before, it is called, "Anilag" or Ani ng Laguna. Since we had a new Governor, he changed the Festival name. And I think, it gets better. Then Festival itself.

OKAY! 1 minute lang ako pwedeng mag english! LOL

Bakit ko nga ba naipost ang about sa LaLaguna? Siguro may nangyari sa araw na ito ano? HAHA Oo meron.

Kung mababasa mo ang post ko last April 20, 2012, mejo malungkot. kasi hindi natuloy yung planadong gagawin ko dapat that day.

April 28, 2012. Yat'z and I we're talking about meeting each other ulit. Since halos 1 month na kami hindi nagkikita. So ayun nga. 2 weeks din pati siya hindi magloload. Kaya ayun. hehe. Talagang mamimiss ko siya? HAHA. Sakto naman, Lasta day na ng LaLaguna Festival ng April 29 so nagplano kaming magkita on that night. Kahit Hi-Hello lang. Ganun.

April 29, SUNDAY! Nasa church ako, bago magstart ang service namin, tumawag ako sa kanya! Buti nakapag unli call ako. So I asked him, "Ano? Pupunta ka? Kasi ako sure na ako." sabi niya, "Hindi ako sure." UTANG NA LOOB! HAHAHA pero alam kong niloloko niya lang ako.

Hapon na. 5PM, umalis na agad kami ni Kim at ate reg. So, ayun, nagpunta na kami sa LaLaguna Festival. Nagbuy ng Buko shake, nag pasyal-pasyal. Nagpagawa ng Personalized bracelet. At kung ano-ano pa. Hanggang nagpunta na kami sa Mcdo para i meet si Kuya Brian at Kuya John. Kwentuhan, chikahan, chokaran. Tapos tumawag na si Yatz,

"Hello."  Sabi niya
"San ka na?", "Sabi ko

and it's around 7 pm na
"Dito padin samin. Wala akong masakyan. Punoan."
ASDFGHJKL. bakit? magkikita kaya kami?
"Aww. Sige. Ingat ka huh? Hindi pa ako napunta dun sa LaLaguna. Nagkekwentuhan pa kami dito."
"Punta ka na."
"Di pa. Iintayin kita."
"Wag mo na ako intayin. Baka mamaya pa ako makarating."
"Okay lang. Baka sakto, salubungan nalang tayo sa may gate mamaya."
"Sigesige. Magiintay pa kami ng jeep."
"Sige. Ingat. Bye"

Tapos ayun kwentuhan mode na naman with my friends.  Tapos tinawagan ko siya
"Uy. San ka na? Dito pa ako sa Mcdo"
"Wala kaming masakya. Punta ka na dun. Nadami na tao dun. Naglalakad nalang kami"
"Naglalakad? Papunta dito?"
"Hindi, papuntang areza lang."
"Ah. okay. Sige. tawag ka nalang mamaya pag nasa may capitol ka na."
"Sige."
"Ingat haneh?"
"Opo."

Tapos. Ayun. We're done. Nagpunta nadin kami ng LaLaguna. Pumasok kami dun sa gate malapit sa may Capitol. I texted him, "Dito kami sa may tapat ng capitol hah?"

Tumawag pa, "Dito ako sa may ministop. San ka?"
"dito nga  sa may capitol."
"San jan?"
"Sa may fountain."
"Sige. Punta na ako jan."

Actually, I was expecting na mag hi-hello lang talaga kami sa isa't isa. then lumapit na sya samin, nakita ko wala siyang kasama. ASDFGHJKL. So that means, sasamhan niya ako talaga. O_O
So, there we go! Nag lakad-lakad na kami. Actually. Wala na akong naisip na matino nun. ang saya ko lang kasi kasama ko siya ngayon. It is like a dream. LOL. Tapos naka sumbrelo siya nun. mga 1hr ago pa nung mapansin kong YATZ yung nakasulat sa cap niya. HAHA. Nakakatuwa pa, nameet niya yung mahahalagang tao sa buhay ko. Mga churchmates ko. Buti nga hindi siya nahihiya eh. Nakikitawa siya sa kanila. Ang saya lang. I can't really express my feelings. Tapos ang dami namin napag kwentuhan. Hindi ko na nga matandaan yung mga pinagsasasabi ko sa knya. Siiguro, this is one of the best night I ever had. Hindi ko akalaing sasamahan niiya ako. Antagal lang namin magkasama. Hindi ko namalayan 11:00 napala. :( para lang akong si Cinderella na naghahabol sa oras dahil pag 12 na, kelangan ko na umalis. WAAAAAA! ayoko pa! So ayun. Akala ko iiwanan na niya ako nung sabihin kong uuwi na kami pero hindi, sinamahan niya ako palabas. tapos hanggang sa labas, nagkekwentuhan kami. Nagkukulitan. at nageechusan. HAHA. Grabe lang hindi ganito yung ineexpect kong pagkikita. Habang naglalakad kami...

"Hindi mo na mapapanood yung fireworks."
"Oo nga eh. pero okay lang, nakasama naman kita."
tapos tumawa nalang siya. Dumaan kami dun sa madalas naming daanan kapag napasyal kami sa capiitol
"Dito yun oh?" sabi ko..
"Oo nga. Dito din yun.."
tapos isa pa..
"Yatz. Dun yon oh?"
"Oo nga. sasabihin ko na sana sayo, naunahan mo ko."
"Ang sarap lang alalahanin nuh?"

Tapos ayun, pauwi na kami.. :( Hinatid niya pa ako hanggang paglabas ng capitol. Hanggang sa may waiting Shed, sabi ko,
"Dito nalang. Jan na kami sasakay sa may Landbank. Thank you huh? Bye!"
Tapos umapir siya sa akin. Kinapitan yung kamay ko bahagya.
sabi niya, "Bye. Thank you din. Ingat ka haneh?"
"OPO."

AT AKO! hindi makaget over sa mga nangyari. Parang nasa cloud9 padin ako. Hindi ko madefine ang nararamdaman ko. MASAYA!!!!!!!!!!!!!!!!
Tapos, habang naglalakad kami pauwi ng bahay, tumawag siya
"Nakauwi ka na?"
"Di pa.. naglalakad pa lang ako papuntang bayan."
"Ah. Sige. Buti naman. txt mo ako pag nasa bahay ka na."
"Sigesige. Ingat ka jan. May kasama ka na?"
"Oo. yung mga pinsan ko. Sayang umuwi ka kaagad."
"Oo nga eh. huhuhu."
"Sigesige. Ang ingay na dito. txt mo nalang ako. God Bless!"
"Sige. God Bless!"

Saktong 12:51, nakarating at nabuksan ang bahay. Tinawagan ko  siya,
"andito na ako sa amin."
"Ah. Sigesige. Ang ingay dito hindi kita marinig masiyado. sensya na."
"Sige. Okay lang. Sinasabi ko lang na nakauwi na ako. "
"Sige. buti naman. Tulog ka na."
"Opo. sige. Ingat ka jan. Text ka din pag nakauwi ka na. God Bless!"
"God Bless!"

at yun ang nangyari that night.
DEFINE MASAYA?
please. HAHA
God Bless!