"So this is me swallowing my pride standing in front of you saying I'm sorry for that night. And I'd go back to DECEMBER all the time."

Mag-hapon magdamag, paulit-ulit sa utak ko yan. Naiinis lang ako. Kasi naaalala ko yung mga araw na sinulat ko yung sulat ko sa kanya na ipinasa ko naman sa GEARS at nai-publish naman sa buong campus at nabasa naman niya. ANUBAH!


Minsan tinatanong ko na ang sarili ko, "Anu ba itong nararamdaman ko para sa kanya?" Kasi malinaw naman sa akin na mag-kaibigan kami ah? Wala dapat akong dahilan para maguluhan. tsktsk.

Ngayong gabi nga pala, sinundo ulit namin si papa sa airport. :) Umuwi ulit si papa after 3 months. Ang bilis di ba? Tapos ayun. Nag-unli call kasi tapos nagtawagan kami ni Jerick. KASE! kausap ko lang naman siya simula Alabang hanggang Lumban. Ewan ko ba kung ano-ano ang mga pinag-uusapan namin. So far so good. Kasi open na ako kay mama about sa kanya. So here it goes. Habang nag-uusap kaming dalawa sabi niya,Naikwento niya yung about sa pagpunta niya sa ibang bansa. Mejo naiiyak nga ako (iyakin ko talaga) kasi parang ang bilis kung pupunta agad siya dun. Tapos sabi ko, "Walang unli call dun." sabi niya, "Okay lang yun kahit mga isang taon hindi mo ako makausap. Di ba?" Tapos nag segway nalang ako sabi ko, "Bili ka nalang ng laptop pag unang sweldo mo." tapos bigla siyang tumawa. Alam kong na-gets niya ang ibig kong sabihin. Then bigla siyang nagtanong,  "Panu pag?" tapos hindi niya maituloy. Hanggang nasabi nadin niya siguro after 30 minutes. sabi niya, "Pano pag nagkaGF na ako?"..natigilan ako dun. kung wala lang siguro ako sa sasakyan nun at kung hindi ko lang kasama sina mama nun, sasabihin ko sa kanya, "May nililigawan ka na nuh?" Pero hindi ko  maitanong. So hinintay ko na makauwi ako sa lumban para maitanong ko sa kanya yun. AYAN na. Nasa bahay na ako. Sabay tanong ko sa kanya, "May nililigawan ka na nuh?" Sabi niya, "Wala huh.", "Bakit mo tinanong sa akin yun? BAkit sakin?" , "WAla lang. Natanong ko lang." sabi ko nalang, "Sige. Wala naman kasi yun sakin eh kung may maging GF ka. Ayos nga un. Pero hindi ko din alam pupunta nalang ako ng Korea." , "Hahanapin mo si Lee Min ho?", "Oo papakasal na ako sa kanya." , "HAHA.", "Pero meron nga? Kasi kung meron bakit ako ang tinatawagan mo? Ako ang lagi mong tinetext? Ako ang Niyayaya mo sa ministop? Ako ang nililibre mo? Bakit ganito ka sakin?" tapos siya...*speechless* IMBA!!!!
*Kasi naman. Kung alam mo lang kung sino ang tinutukoy kong Lee Min Ho.* Tapos hanggang magka gudnightine na din kami. "BYE!"

then, I get online...nabasa ko sa wall, puro siya nalang lumabas, "Sayang..." tapos may isa pa, "Sayang meron ka na" ANO YON!!!!? So I can feel that girl's instinct. Na meron nga siyang nililigawan. Pero bakit ganito siya sa akin? It's so confusing. IYAK NALANG AKO. Ang sakit pala. Ito na nga. Instinct palang toh pero nasasaktan na ako. O_O Ang hirap mag-panggap ano? Natanong pa kasi siya sa akin, "Paano pag ikakasal na ako?" sabi ko, "Syempre iinvite mo ako. Kakanta pa ako sa kasal mo kakantahin ko yung forevermore. Tapos aalis agad ako, pupunta ako ng KOREA."

Isa kasi sa pinakamahirap na maramdaman eh yung malaman mong effort na effort ka na mahalin yung taong yun tapos siya pala effort na effort din magmahal ng iba TSKTSK. anubeh. EMO AKO NGAYON. andami ko padin tanong. Bakit ba kasi kailangan namin maging ganito? Naguguluhan na ako. :(

END. O_O