"And it's almost a week
when that hurtful heartache happened
I had no choice, I have to let go
But I am not that strong
You're still in my heart
You're still on my thoughts
But all I can promise is
I am now on the process of moving on"


May mga bagay talaga na kailangan natin tanggapin. Kung naaalala mo, noon sabi ko, "I'm afraid to lose him." Now, I almost lost him. I just can't remember how'd it happened. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko maging ganito. Basta ang alam ko, nalulungkot ako sa kinahantungan namin. Pero masaya ako kasi magkaibigan kami.

Last Tuesday night sa Camp, nagmessage yung Uncle kong Pastor. Grabe lang. tamang tama ako sa message. sabi dun, "Natanung mo na ba sa sarili mo na, BAKIT KUNG SINO PA ANG MAHAL MO YUNG PA YUNG NANANAKIT SAYO?" ouch! aray! ang sakit talaga. tapos dinugtong pa si Pastor, "Pero si Lord lang ang tanging magmamahal sayo na hindi ka sasaktan!" TAMA! Then he continued sa message niya. May nasabi dun ni Pastor na, "Di ba pag mahal mo sinusunod mo kung anong gusto niya?" Ako naman, "Opo! tama po yan. Amen!" kasi naalala ko, sabihin lang niyang uminom ako ng gamot, iinom na ako. Sabihin lang niyang matulog na ako, matutulog na ako. Sinabi lang niyang wag akong kakain ng bawa, hindi na ako kakain ng bawal. Sabihin lang siyang maging magkaibigan nalang kami, tinanggap ko ng buong puso kahit gaano kasakit. Ayun. Tapos dinugtong pa ni Pastor, "Eh diba mahal mo si Lord, bakit di mo sundin kung anong gusto Niya para sa'Yo?" ARAY LALO! Siguro alam ng uncle ko yung nararanasan ko ngayon. Super relate eh! Pero alam kong NO na talaga ang sagot ng LORD sa prayer ko. Nakikipagtalo lang ako. Pinagpipilitan ko sa Lord sa YES. Pero hindi talaga. The Lord's way is always right. I know. Ayan. Ni confirm sakin ng LORD na NO talaga ang sagot Niya. Masakit man na tanggapin, alam kong mas maganda ang way ng LORD. Mas better. at The BEST!

Nasa proseso ako ng pag move on. Kinakaya ko na hindi siya itext madalas. Minsan ko nalang siya isipin. At unti-unti, natatanggap ko na ang mga pangyayari. Mahirap man, pero alam kong kakayanin toh. Ako pa!

Pero I can't say goodbye. We're still good friends. Takot padin ako humantong kami dun sa point na "strangers" nalang kami. Hindi pwede yun. hehe

Oh. This heartache. Ang dami ko padin natututunan hanggang ngayon. Ang dami kong narerealize. Ang galing talaga ni Lord <3 The best talaga Sya!

Anyways. Salamat po sa pagsubaybay ng storya ko kasama si Jerick Ordoveza Cabantog. Sana na-enjoy niyo. :) Pero, hindi natin alam. Baka hindi pa dito nagtatapos ang lahat! :)

HAHA. God Bless!